Domowy test STI – M

Test przesiewowy na HIV (test kombinowany) wykrywa zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) – wirusem, który atakuje układ odpornościowy i nieleczony może prowadzić do zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS).

Faza ostra (2–6 tygodni po zakażeniu):
Mogą wystąpić objawy przypominające grypę: gorączka, wysypka, powiększone węzły chłonne lub ból gardła.

Faza utajenia:
Po fazie ostrej często następuje wieloletni okres bezobjawowy, w którym wirus niezauważalnie osłabia układ odpornościowy.

Późna faza (AIDS):
Bez leczenia może dojść do ciężkich infekcji, nowotworów oraz całkowitego załamania układu odpornościowego.

Wczesna diagnoza jest kluczowa:
Dzięki nowoczesnym lekom HIV można dziś bardzo skutecznie leczyć i zapobiegać jego przenoszeniu – im wcześniej zostanie wykryty, tym lepiej.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C to zapalenie wątroby wywołane przez wirus zapalenia wątroby typu C, przenoszone przez kontakt z krwią – np. podczas zażywania narkotyków wspólnymi igłami, tatuowania niejałowym sprzętem lub przez niezabezpieczony seks analny.

Objawy:
We wczesnej fazie (ostra faza WZW C) choroba często przebiega bezobjawowo. Jeśli pojawiają się dolegliwości, to zwykle są niespecyficzne: zmęczenie, brak apetytu, lekka gorączka, nudności lub ból w prawej górnej części brzucha.

Konsekwencje długoterminowe:
Jeśli infekcja utrzymuje się, może stać się przewlekła. W około 60–80 % przypadków nieleczona prowadzi do przewlekłego zapalenia wątroby, które w dłuższej perspektywie może skutkować marskością lub rakiem wątroby.

Chlamydie (Chlamydia trachomatis) to grupa bakterii, które mogą powodować różne infekcje dróg moczowych i narządów płciowych. Szczególnie typy D–K są odpowiedzialne za zakażenia chlamydiami w tych obszarach. Infekcje te mogą objawiać się na przykład jako zapalenie szyjki macicy (cervicitis) lub zapalenie cewki moczowej (urethritis) z objawami takimi jak pieczenie przy oddawaniu moczu lub wydzielina.

U mężczyzn: Typowe objawy to ból podczas oddawania moczu oraz nietypowa wydzielina z penisa. Jeśli infekcja nie zostanie wyleczona, bakterie mogą wędrować wyżej i powodować zapalenie prostaty lub wewnętrznych narządów płciowych u kobiet, co w konsekwencji może prowadzić do niepłodności. Dodatkowo może wystąpić tzw. zapalenie spojówek basenowych, które przenosi się przez kontakt z wodą.

U kobiet: Infekcja często przebiega bez wyraźnych objawów, dlatego kobieta może być nosicielką, nie zdając sobie z tego sprawy. Szczególnie w czasie ciąży taka infekcja stanowi zagrożenie, ponieważ może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Inny typ chlamydii, mianowicie typy L1–L3, powoduje chorobę przenoszoną drogą płciową „ziarniniaka pachwinowego” (Lymphogranuloma inguinale). Choroba ta objawia się powiększeniem węzłów chłonnych w pachwinie i występuje głównie w regionach tropikalnych i subtropikalnych.

2–7 dni po zakażeniu u mężczyzn w fazie ostrej pojawia się zapalenie cewki moczowej (urethritis) ze swędzeniem, ropną wydzieliną, bolesnym oddawaniem moczu i częstym parciem na mocz. Niektórzy mężczyźni mogą nie zauważyć żadnych objawów nawet przez miesiąc. 

Jeśli infekcja nie zostanie wyleczona, w fazie przewlekłej może dojść do zapalenia prostaty.

Kobiety mogą być zakażone bez objawów, przez co choroba przez długi czas pozostaje niewykryta i nieleczona. W przeciwnym razie może dojść do licznych lokalnych stanów zapalnych w obrębie pęcherza lub żeńskich narządów płciowych, takich jak jajniki, co wiąże się z ryzykiem niepłodności. Szczególnie niebezpieczna jest infekcja w czasie ciąży, ponieważ może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku.

Kiła wywoływana jest przez bakterię Treponema pallidum i przebiega w kilku stadiach. Choroba jest wysoce zakaźna i przenosi się drogą kontaktów seksualnych.

Pierwsze stadium:
W tzw. stadium pierwotnym zazwyczaj pojawia się bezbolesny wrzód (ulcus durum) w miejscu wniknięcia patogenu – najczęściej na penisie, w pochwie, odbycie lub ustach. Węzły chłonne w pobliżu często ulegają powiększeniu.

Drugie stadium:
Nieleczona kiła po kilku tygodniach może przejść w fazę ogólnoustrojową. Pojawiają się objawy grypopodobne, wysypka (często na dłoniach i stopach), zmiany na błonach śluzowych i ogólne objawy chorobowe.

Późne stadium:
Po miesiącach lub latach bez leczenia kiła może poważnie uszkodzić narządy wewnętrzne, układ nerwowy (neurosyfilis) lub sercowo-naczyniowy.

Szczególnie istotne w ciąży:
Możliwe jest przeniesienie na nienarodzone dziecko (kiła wrodzona), co może prowadzić do poważnych wad rozwojowych lub martwych urodzeń.